Bahanka
Bahanki są mylone z elfami, chociaż są to dwa inne gatunki. Bahanki, podobnie jak elfy wyglądają jak malutki człowieczek, ale całe ciałko bahanki jest pokryte grubym czarnym włosem, ma po dwie pary rąk i nóg i grube, zaokrąglone i błyszczące skrzydła. Mają również dwa rzędy ostrych, jadowitych zębów (w razie ugryzienia należy zażyć antidotum). Żyją w północnej Europie i Ameryce, gdyż wolą one chłodny klimat. Składają do pięciuset jaj na raz i zakopują je. Młode wykluwają się szybko, bo po 2-3 tygodniach.

Bazyliszek
Pierwszy znany, zarejestrowany bazyliszek został wyhodowany przez greckiego czarnoksiężnika - Herpona Podłego, wężousty po wielu eksperymentach odkrył, że gdy kurzego jaja podrzuconego ropusze wykluwa się olbrzymi wąż, który posiada niebezpieczne moce. Bazyliszek jest szmaragdowozielony który może osiągnąć nawet 50 stóp długości! Samiec ma szkarłatny grzebień na głowie, śmiertelnie jadowite kły, i bardzo niebezpieczną broń, własne oczy. Gdy ktoś w nie spojrzy, natychmiast pada trupem. Lecz gdy ktoś spojrzy na nie przez np. lusterko, to taki "szczęśliwiec" zostaje tylko spetryfikowany. Jeśli pożywienia jest wystarczająco dużo (żywią się wszelkimi ssakami, ptakami i większością gadów) bazyliszek może dożyć bardzo podeszłęgo wieku (podobno okaz Herpona Podłego przeżył 900 lat!). Hodowla tych niebezpiecznych stworzeń jest zakazana od średniowiecza, ale bardzo łatwo to ukryć, wystarczy wyjąć kurze jajo spod ropuchy. Tak czy siak, bazyliszki mogą kontrolować tylko wężouści, co nie znaczy, że będą oni ich na pewno słuchać.

Błotoryj
Błotoryj zamieszkuje moczary Europy i obu Ameryk. Kiedy się nie rusza, przypomina kłodę dreewna, ale po uważnymprzyjrzeniu się, można zauważyć płetwiaste łapy i bardzo ostre zęby.Błotoryj pływa i pełza po moczarach. Żywi się głównie małymi ssakami, ale może również poważnie poranić nogi pieszych przechodzących przez bagno, w którym zamieszkuje. Jego smakołykiem jest jedak mandagora. Zdarza się, żę hodowcy mandagory wyrywają nać tej cennej rośliny i znajdują na końcu krwawe strzępy tego, co pozostało z posiłku błotoryja.

Buchorożec
Buchorożec jest dużym, szarym zwierzęciem afrykańskim obdarzonym olbrzymią siłą. Osiąga ciężar jednej tony i z daleka można go pomylić z nosorożcem. Ma grubą skórę, która odbija większość czarów i uroków, duży ostry róg na nosie i długi ogon, z wyglądu przypominający linę. Rodzi na raz tylko jedno młode. Buchorożęc nie atakuje, jeśli nie jest nachalnie prowokowany, ale gdy zacznie szarżować, rezultaty bywają straszne. Róg buchorożca może przeciąć wszystko, od skóry po metal, i zawiera śmiertelnie niebezpieczny płyn, który wstrzyknięty w cokolwiek powoduje, że to coś wybucha.
Populacja buchorożców nie jest duża, ponieważ podczas sezonu godowego walczące samce doprowadzają się wzajemnie do eksplozji. Buchorożce są traktowane przez afrykańskich czarodziejów z niezwykłą ostrożnością. Ich rogi, ogony, i wybuchowy jad są wykorzystywane do sporządzania eliksirów, chociaż zakwalifikowano je do materiałów handlowych klasy B (niebezpieczne i podlegające ścisłej kontroli).